Dag 29

Deze morgen gaat al vroeg de wekker en sta ik om 06.50 voor het hotel te wachten voor mijn pick-up naar the Blue Mountains, mooi natuurgebied 2 uur buiten Sydney. We reizen vandaag met Paul onze gids in een Landrover samen met Daphne en Harry (NL die ik maandag met het fietsen al heb  ontmoet) en Britta & Markus (Duits). We gaan op weg door de ochtendspits door Sydney naar the Blue Mountains. Na goed 1,5 uur rijden zijn we in het park en rijden we een heel klein paadje in waar de rover maar net doorheen past en we echt off-road  net tussen de bonen helemaal schuin richting de afgrond naar boven rijden. Hier hebben we onze theestop en uit de achterbak komt een koelbox met vers fruit, timtams en de beroemde Anzac koekjes.  ANZAC staat voor Australia and New Zealand Army Corps, deze koekjes werden door de soldaten tijdens 1e wereld oorlog gegeten en staan nog steeds symbool voor alle soldaten die gesneuveld zijn. We kijken een vallei in met aan de overzijde het beroemde kenmerk the tree sisters. Het is nog geen 9 uur en we staan op geweldige rotspartij maar de zon houd zich schuil achter de wolken maar het uitzicht is geweldig. Er komt ineens een wind opzetten die het beetje fris en spannend maakt. Aan de  overkant van het dal schijnt echter de zon. Na de pauze gaan we dus naar de overzijde naar beroemde punt, the tree sisters 3 puntige rotsen. In plaats van met 60 man een kabelbaan te pakken gaan we lopend naar beneden en passeren twee watervallen, bij de grootste komen een paar kaketoes wat drinken. Het is een inspannende wandeling maar de uitzichten zijn geweldig. Hoe lager we komen hoe koeler het wordt en veranderd de vegetatie in een regenwoud. Na de wandeling rijden we naar het dorpje Katoomba om bij een bakker  een Australische pie te eten, ik kies voor de vulling lamsvlees met rozemarijn. Hierna vertrekken we naar volgende vallei en lopen en klauteren naar diverse uitkijkpunten, soms buiten de paden en soms staan we letterlijk aan de rand van de afgrond. Gelukkig heb ik geen hoogtevrees maar kom toch niet te dicht bij de rand. Uitzichten zijn wijds en natuurlijk komt de zee arend op een van de punten overvliegen, heel bijzonder. Op weg naar het laatste uitkijkpunt komen we langs weiland waar wilde Kangoeroes zitten. Eerst zien we moeder met kind dat al uit de buidel is en verderop een groot mannetje. Het mannetje gaat op gegeven moment naar het vrouwtje toe en doet een romantische poging maar loopt een blauwtje op. Verderop zien we een hele groep lopen met diverse kleintjes nog in de buidel. Dus leuk fotomomentje. Hierna gaan we naar de laatste uitkijk die ligt echt verborgen en na korte wandeling hebben we weer fantastisch uitzicht over vallei die meer open is omdat er grasland is gemaakt er zitten twee grote boerderijen beneden en je ziet koeien en paarden in de diepte lopen. Vandaag echt van de gebaande paden afgeweken niet veel toeristen gezien maar wel ongelofelijke uitzichten, beetje grand canyon achtig maar dan kleiner. Als we weer terug gaan begint het te regenen maar we hebben mooie dag gehad. Was wel een vermoeiende dag voel mijn kuiten branden. In hotel is nog happy hour dus doe ff een drankje om bij te komen. Dan ga ik  weer bij Otto eten is zo lekker en dichtbij dat heb ik na al die inspanning wel verdient.