Australie 2017

Eindelijk is het zo ver, na maanden van plannen en wachten is het moment gekomen dat ik komende dinsdag vertrek voor mijn reis door  Oost Australië. Het afgelopen jaar is voorbij gevlogen, de tijd is als zand door mijn vingers gegleden. Het is nu  een jaar geleden dat Paul overleed, mijn grote liefde en maatje. Toen ik begin dit jaar op het afscheidsfeest van Mila was die voor een paar maanden in Brisbane ging studeren,  kreeg ik zo sterk het gevoel dat ik deze reis moest maken dat het me niet meer los liet. Dus heb ik de stap genomen om alleen op reis te gaan. Het is een grote stap naar het onbekende maar Paul zou trots op me zijn  geweest en me zeker een stoer wijf gevonden hebben. Ondanks alle lieve familie, vrienden en collega's om me heen voel ik ook dat het belangrijk is om deze reis alleen te maken om weer vertrouwen en geloof in mezelf te krijgen. Als je zo lang met iemand samen bent geweest en je die persoon zo vreselijk mist dan ben je ook een stukje van jezelf kwijt geraakt. Ik ga weer op zoek naar mezelf en ga mijn eigen herinneringen stukje bij beetje opbouwen. Het zal niet altijd even makkelijk zijn maar ik ga mijn best doen om er een onvergetelijke ervaring van te maken en vooral om te genieten van alles wat ik mag beleven. Dus ik heb mijn bagpack gepakt en ben klaar om te vertrekken.  Mijn lieve vriendin Ella gaf me een kaartje met de toepasselijke tekst: laat komen wat komt, laat gaan wat gaat,  zie wat overblijft! En dat ga ik proberen, de eerste dagen zit ik in het binnenland van Darwin zonder internet, telefoon of tv dus ben ik even onbereikbaar. Maar ik hoop vanaf begin oktober mijn ervaringen met jullie te delen.